Rozdział 33

KONIEC MARATONU :C WIEM ŻE TO NIE BYŁ TAKI PRAWDZIWY MARATON BO DODAWAŁAM ROZDZIAŁY Z OPÓŹNIENIEM WIĘC TAK JAKBY TEGO MARATONU W OGÓLE NIE BYŁO ALE POSTANOWIŁAM ŻE W WAKACJE ZROBIĘ MARATON KTÓRY BĘDZIE TRWAŁ.......TYDZIEŃ! JEŻELI NIC NIE STANIE MI NA PRZESZKODZIE ZROBIĘ TYGODNIOWY MARATON C: CO WY NA TO? :D 

MIŁEGO CZYTANIA MAJ FREND! *PAMIĘTAJCIE ŻE NA KOŃCU ROZDZIAŁU SĄ 3 ,,GUZICZKI,, -ZABAWNE   -INTERESUJĄCE   -FAJNE  WIĘC NA KAŻDY ROZDZIAŁ MOŻECIE ZAREAGOWAĆ!*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~Witam. Pani jest córką Iwony Wiśniewskiej? 
~Tak, co się stało?
~Pani matka brała udział w wypadku na głównej ulicy. . . . . 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kinga's POV

Mój telefon upadł na podłogę z trzaskiem. 

-KINGA! CO SIĘ STAŁO?! -krzyknął Adam podbiegając do mnie- Ty jesteś cała blada! 

-Adam.....mama......wiadomości.....szpital-mówiłam jakimś nieskomplikowanym szyfrem nawet nad tym nie panując

-Już jedziemy!

Adam wziął mnie na ręce i zaniósł do samochodu. 

-Wszystko będzie dobrze. Uspokój się i ochłoń. Zaraz będziemy na miejscu. 

Samochód ruszył. Jechaliśmy 15 minut. Przez całą drogę byłam roztrzęsiona. Bałam się. 

Dojechaliśmy na miejsce. Wbiegłam do szpitala i pobiegłam do recepcji. 

-Gdzie leży Iwona Wiśniewska?

-W sali nr. 17 

Pobiegłam nie zwracając na nic uwagi. Nie patrzyłam na to,  że nawet nie podziękowałam tej kobiecie tylko biegłam ile sił w nogach do sali, w której leżała mama. Zatrzymałam się przed salą i powoli otworzyłam drzwi. Mama leżała na łóżku i czytała jakąś gazetę. 

-Cześć Mamuś! Jak się czujesz?- zapytałam siadając obok niej na krześle.

-Cześć Córciu! Dobrze, nic mi nie jest. Nie martw się.
Po chwili do sali wszedł Adam. Usiadł obok mnie i powiedział
-Nie martw się. Mama nie brała udziału w wypadku...znaczy brała ale nie dosłownie.
-Jak to?
-No bo te dwa samochody w siebie uderzyły a mama była daleko za nimi. Była jakieś osiem samochodów dalej ale samochód, który za nią jechał nie zdążył do końca wyhamować i uderzył w jej samochód. Nic jej nie jest. Ma tylko parę siniaków- odwrócił się do mojej mamy- A tak w ogóle to jak się mama czuje?
-Dobrze. Dziękuję za troskę
Adam tylko się uśmiechnął i puścił mojej mamie oczko.
-Lekarz powiedział jeszcze, że mama będzie mogła wyjść już jutro bo dziś jest już późno. Jutro rano jeszcze mamę przebadają i jeżeli będzie wszystko okey to  tak jak mówiłem wyjdzie mama jutro po południu.
-Dobrze. Przyjedźcie jutro a teraz jedźcie do domu i się wyśpijcie dobrze?
-Dobrze. Jutro o 12 mieliśmy jechać z Karolem na obóz ale chyba jednak nie pojedziemy- powiedział Adam

-Nie, nie dzieci jedźcie ze mną jest wszystko dobrze naprawdę! 

-Nie, nie naprawdę zostaniemy - powiedziałam

-Jeżeli nie chcecie mnie zostawiać samej to mogę na tej miesiąc czy dwa przeprowadzić się do mamy Adama

-Chyba możemy się na to zgodzić. Co na to powiesz Kinia? 

-Dla mnie spoko. To jutro przyjedziemy po ciebie i zawieziemy cię do mamy Adasia 

-Adasia?- zbulwersował się Adaś  

-Oj Adasiu nie denerwuj się - podeszłam do niego i pogładziłam go po policzku. 

Odwróciłam się w stronę drzwi i powiedziałam tylko 

-Mamuś ja uciekam bo Adaś mnie zaraz zastrzeli. Do jutra - i zwiałam 

Słyszałam tylko śmiech mamy. Adam też się pożegnał i pobiegł za mną 

-I tak cię złapie- darł się na cały szpital

Śmiałam się pod nosem z jego głupoty. Po chwili znalazłam się na zewnątrz. Podbiegłam do drzwi samochodu. 

-Kur....de zamknięte! 

Oparłam się o drzwi samochodu i skrzyżowałam ręce na piersiach. Adam wyszedł z budynku i zatrzymał się uważnie na mnie patrząc.

-Ojej! Samochód jest zamknięty. Na śmierć zapomniałem!- powiedział tak sarkastycznie jak chyba tylko mógł- Teraz nasza spryciula nie ma gdzie uciec- mówił podchodząc coraz bliżej 

-Zamknij się w końcu i otwórz ten samochód bo mi zimno- przewróciłam oczami 

Odwróciłam się tyłem do chłopaka czekając aż otworzy drzwi. Po chwili czekania zdenerwowałam się i odwróciłam w stronę bruneta

-Adam do jasnej.....

Nie zdążyłam dokończyć bo chłopak złapał mnie za nogi, posadził na swoich biodrach i mocno przytulił. 

-Już ci cieplej?- zapytał brunet 

-Troszkę- powiedziałam przygryzając wargę 

-Nie rób tak! Chyba, że chcesz wylądować ze mną w łóżku- powiedział jeszcze bardziej przyciskając mnie do siebie 

Przybliżyłam twarz do ucha chłopaka i szepnęłam 

-Chciałbyś....

Zeskoczyłam z bioder bruneta i spojrzałam na niego zalotnie. 

Adam znowu zaczął się do mnie zbliżać.

-Nie napalaj się tak tylko otwieraj ten samochód bo chcę już wracać do domu! 

-Jesteś taka słodka, kiedy się złościsz.

-Adam!

-No już, już otwieram! Nie unoś się tak! 

Chłopak podszedł do samochodu i otworzył drzwi. 

-Dziękuję!- powiedziałam złośliwie 

-Dla ciebie wszystko! 

-Możemy już jechać? 

-Oj czemu jesteś taka bezuczuciowa?

-Bo mnie denerwujesz 

-Dobrze już się nie odzywam! 

-Mówiąc, że już  się nie odzywasz.....odezwałeś się wiesz?

-Co ci się okres zbliża?! 

-Może? A co dzieci chcesz mieć? 

-Nie wiem...może 

Spojrzałam na niego trochę zdezorientowana

-Ale ty tak poważnie? 

-No tak.....przecież pytałaś 

-No ale.....ale pytałam sarkastycznie 

-Sorki nie wyczułem sarkazmu. 

-Ty poważnie chciałbyś już mieć dzieci? 

-Tak

-Mówisz po....

-Całkowicie poważnie- przerwał mi 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bedo dzieci? xDD